Staking.

Normaal gesproken komen er niet zo veel kinderen in de lagere schoolleeftijd ConCafé binnen. Doorgaans zitten zij overdag op school. Maar dinsdag 13 maart staakten de leerkrachten en brachten moeders hun kinderen mee naar ConCafé. En Vanessa was er, een nieuwe vrijwilligster. Vanessa is een werkloze onderwijzeres en daarmee was het een uitgelezen mogelijkheid om eens wat aandacht aan de kinderen te geven. We hebben wat knutselwerkjes uit Nederland meegenomen die tot nu toe ongebruikt op de plank waren blijven liggen. Met Vanessa bleek een moeiteloze samenwerking te ontstaan hoewel we elkaar vandaag pas hebben leren kennen.

Na wat uitleg gingen de kinderen aan de slag met het kleuren, plakken en knippen van een domino-spel. Daarna werd er nog lang mee gespeeld, zeer tot genoegen van de moeders die ondertussen lekker konden genieten van wat rust, kletsen en koffie drinken.Het lijkt klein maar het is zo leuk om bijna aan het eind van onze twee maanden Portugal de knutselwerkjes nog te kunnen gebruiken.

Geloofsleven in en rondom ConCafé

De Portugese bewoners in de wijk rondom ConCafé hebben, over het algemeen, een Rooms-Katholieke achtergrond. Enigszins gechargeerd maar het geloofsleven beperkt zich tot de cruciale momenten; geboorte, trouwen en overlijden. In veel gevallen is hen nog nooit aangereikt dat geloof geïntegreerd kan zijn in je dagelijks leven en van meer betekenis kan zijn dan dat. De bewoners met een Afrikaanse achtergrond zijn in de meeste gevallen lid van een evangelische gemeente. Voor hen is geloof en de relatie met God realiteit en ze onderhouden deze door een regelmatig kerkelijk leven, gebed en bijbelstudie. Enkele vrijwilligers van ConCafé komen er vandaan. Daarnaast zien we ook wel Lutherse kerkjes en die van de Baptisten. Op de deur  van ConCafé is overduidelijk de verbinding met de Igreja de Nazareno te lezen.  maar de insteek is nadrukkelijk niet die van een kerk. Dat wil niet zeggen dat bezoekers niet ervaren dat iedereen die in ConCafé dient dat doet vanuit geloof, hoop en liefde. Dat dit zo is, wordt opgemerkt en aan ons verteld. Een luisterend oor, gebed/voorbede door een ConCafé vrijwilliger is dagelijkse praktijk. Wat ons opvalt is dat dit laatste graag aanvaard wordt ondanks dat er soms geen vertrouwdheid is met het begrip “voorbede”  door mensen. Op de tafels liggen dagboekjes en er zijn bezoekers die daar elke dag in lezen. (De dagboekjes worden af en toe ook gratis weggegeven).

Elke zondag is er van 17.00 tot 18.30 uur Conversa na Mesa (Gesprek aan Tafel) in ConCafé. In deze bijeenkomsten vertelt iemand iets van zijn of haar levensverhaal. Deze bijeenkomsten zijn kort voor onze aankomst gestart met als doel de buurtbewoners uit te nodigen voor een gesprek over geloof en wat hen zoal bezig houdt. De meesten zijn dit niet gewend en dat is merkbaar. Tot nu toe hebben wij alle bijeenkomsten, op één na, meegemaakt. In alle gevallen nam één van de vaste medewerkers van ConCafé het tafelgesprek voor zijn of haar rekening en ook wij hebben twee zondagen ingevuld. Het lastige is dat je heel graag laagdrempelig wil blijven en dat dit heel moeilijk is wanneer verteld wordt over belangrijke, vaak levens veranderende gebeurtenissen. Je als verteller los maken van de vertrouwde geloofstaal valt ook niet mee. Helaas is de aanwezigheid van buurtbewoners bij Conversa na Mesa, tot nu toe, laag. Maar er zijn parels op te tekenen. Zoals die mevrouw die vertelde voor het eerst van haar leven bevrijding te ervaren doordat haar geen manier van denken of gedrag werd opgedrongen (oud-Jehova’s getuige). En dat is waar het in ConCafé om gaat; jij bent geliefd door God en door ons en je mag je eigen weg gaan. Doordat uit te stralen, de acceptatie en het welkom, hopen we op blijvende positieve verandering. Hoop voor nu en de toekomst in deze wijk in Mem Martins, Sintra.

Ook

Zijn dochter Marijse, schoonzoon Martin en kleinzoon Jelte een week in Portugal geweest en hebben zij een paar dagen bij ons gelogeerd wat echt heel fijn was; hebben wij twee nachtjes in een hotel in Cascais gelogeerd en dat heerlijk gevonden; hebben wij nog ruim één week te gaan; kijken daarom naar wat we nog heel graag willen of zelfs moeten afronden; zullen wij in Portugal geen nieuwsbrief meer schrijven maar dat doen na thuiskomst.

Adeus